ode aan montpellier

Het schrijven van verhaaltjes is er de laatste maand een beetje bij ingeschoten. Mijn stage diende te worden afgerond en in de tussentijd heb ik meerdere keren bezoek uit Nederland gehad. Iedereen nogmaals bedankt voor het langskomen zodat ik Nederland wat minder heb hoeven missen en hopelijk hebben jullie in de korte tijd Montpellier net zo leren waarderen als ik!

Maar nu is het dan toch echt klaar, dit verhaal zal ook mijn laatste zijn vanuit hier. Afgelopen vrijdag heb ik mijn laatste stagedag gehad, waarbij ik voor het instituut mijn werk van de afgelopen vijf maanden mocht presenteren. Als ik de reacties van de Fransen mag geloven dan ging het goed. Nu resten me nog slechts een dag om goed afscheid te nemen van Montpellier, dus nog even een laatste bezoek aan de beste restaurantjes en de gezelligste barretjes. Ik ga deze stad missen…

Maar het afscheid van Montpellier betekent ook de start van een nieuw mooi avontuur. Vanaf komende dinsdag zal ik Frankrijk gaan doorkruisen van Zuid naar Noord. Mijn eigen Tour de France zal me leiden midden door het Centraal Massief, te beginnen met de verlaten cols in de Cevennen, waar ik slechts kuddes schapen tegen zal komen, om vervolgens de gedoofde vulkanen van de Auvergne te beklimmen. Letterlijk het hoogtepunt word de de Puy de Dôme, een uitgedoofde vulkaan waar de weg zich als een slakkenhuis rondom de berg omhoog slingert en waar je dus elke tien minuten op een compleet ander uitzicht word getrakteerd, ik kan niet wachten! Daarna volgt een lange afzink richting de Loire met al zijn kastelen (hopelijk kan ik er een gratis overnachting fiksen) om daarna te eindigen in de Lichtstad (nou ja de enige echte lichtstad, Eindhoven, volgt later pas). Uiteindelijk bleek er ondanks eerdere toezeggingen toch niemand dapper genoeg om deze uitdaging mee aan te gaan dus zal ik de beproeving geheel alleen ondergaan!

Zoals ik eerder al zei; ik zal Montpellier gaan missen als ik weer in Nederland ben, maar aan de andere kant kan ik niet wachten om weer in Nederland te zijn en weer gezellig wat pilsjes te kunnen drinken met jullie allemaal. Maar ik wil Montpellier nog even bedanken voor de mooie vijf maanden die ik hier hebt beleefd, dus hier volgt mijn ode aan Montpellier:

Ode aan Montpellier
De zon brand nog in mijn nek als ik in de late namiddag de straat op stap, ik trek de zware massief houten deur achter me dicht en loop richting centrum. De warmte van de straat voel ik door de zolen van mijn slippers heen. Ik loop door smalle straatjes waar jonge mensen zich vermaken in kleine kroegjes en vooral op straat. Overal klinkt muziek, meermaals word ik aangesproken door wildvreemden, meestal willen ze een sigaret van me maar vaak is het ook alleen wat ge-ouwehoer. Rechts van me kleurt de Arc de Triomphe geel in de avondzon; links zie ik een klein pleintje met palmbomen ingeklemd tussen enkele statige panden. Op een straathoek liggen enkele alcoholiekers uitgeteld te zijn, ze drinken het laatste bodempje uit hun blik BAVARIA 8X6 terwijl ze me al mompelend om enige centimes vragen, en ach waarom ook maar denken werken in deze stad? Ik loop rustig door terwijl ik het vertrouwde geluid van tikkende hakjes op de onregelmatige liggende stenen hoor, de franse meisjes hebben een bewonderenswaardig evenwichtsgevoel en een nog groter vermogen om zich stijlvol te kleden, ik kan niet anders dan glimlachen terwijl ik verder loop. De weg loopt langzaam naar beneden af en ik doorkruis het centrale plein, place de la Comédie, de zon weerspiegeld hier in de gladde straatstenen en rond de het beeld van de drie gratiën is het druk als altijd, op dit centrale ontmoetingspunt heb ik zelf ook meer dan eens op mijn stapgezelschap staan wachten, met weemoed denk ik terug aan alle gezellige en kansloze avonden. Geruisloos passeert de blauwe tram, het moderne design met de witte zwaluwen contrasteert geweldig mooi met de oude gebouwen van de stad. Het is half twaalf ’s nachts al ik terug loop maar de stad is nog wakker, de kleine pleintjes zijn getransformeerd tot restaurants, waar de mensen inmiddels aan hun dessert zijn begonnen.


Montpellier tot ziens, Een mooie zomer in Nederland wacht op mij, niet lang nadat ik terug in NL zal ik hoogstwaarschijnlijk mijn diploma in ontvangst mogen gaan nemen! Dat vraagt natuurlijk om een feestje, en die zal er ook zeker komen, ik hou jullie erover op de hoogte! Daarnaast ga ik zodra ik er weer ben graag met iedereen een pilsje drinken, Sporten, WK voetbal kijken etc…

ciao